obracać

obracać
obracać I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, obracaćam, obracaća, obracaćają, obracaćany {{/stl_8}}– obrócić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb, obracaćcę, obracaćci, obracaćróć, obracaćcony {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wprawiać coś (rzadziej kogoś) w ruch obrotowy wokół jego osi; kręcić': {{/stl_7}}{{stl_10}}Obracać karuzelę. Wiatr obraca skrzydłami wiatraka. Obrócić kogoś w tańcu. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wodzić czymś, przemieszczać coś po obwodzie koła': {{/stl_7}}{{stl_10}}Obracać palcami. Obracać łyżką w talerzu. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zmieniać ustawienie obiektu w stosunku do czegoś; zwracać coś lub kogoś którąś stroną ku czemuś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Obrócić twarz do słońca. Obrócić krzesło przodem do drzwi. Obrócić nieprzytomnego na bok. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zamieniać, przeznaczać coś na coś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Obrócić pieniądze na zakup samochodu. Wszystkie wolne chwile obracam na sen. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}5. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zmieniać coś w coś; przekształcać, przeistaczać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Obrócić pole w ugór. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}6. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'pokonywać drogę tam i z powrotem': {{/stl_7}}{{stl_10}}Obracali trzy razy, żeby wszystko zwieźć z pola. Do wieczora obrócę na nogach. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}obracać II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa {{/stl_8}}{{stl_7}}'dokonywać operacji finansowych, użytkować jakieś zasoby pieniężne, kapitał': {{/stl_7}}{{stl_10}}Obracać funduszami, gotówką. Firma obracająca grubymi milionami. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • obracać — ndk I, obracaćam, obracaćasz, obracaćają, obracaćaj, obracaćał, obracaćany obrócić dk VIa, obracaćcę, obracaćcisz, obróć, obracaćcił, obracaćcony 1. «nadawać czemuś ruch obrotowy, wirujący, kręcić coś (rzadziej kogoś), poruszać czymś w koło»… …   Słownik języka polskiego

  • obracać się — I – obrócić się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wykonywać ruch obrotowy wokół własnej osi; okręcać się; być obracanym, kręcić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obróć się wkoło! Śmigła obracały się wolno. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • obracać – obrócić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}w gruzy [perzynę] {{/stl 13}}{{stl 7}} zniszczyć coś zupełnie; zburzyć, spalić, zrujnować coś doszczętnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lawina lotniczych bomb i armatnich pocisków obracała w gruzy całe dzielnice miasta …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • obracać — 1. Obrócić coś w gruzy, w perzynę, w popiół itp. «zniszczyć coś całkowicie, zrujnować doszczętnie»: Atak na metro nastąpił, zanim Japonia zdążyła się otrząsnąć po szoku, jakim było styczniowe trzęsienie ziemi w rejonie Kobe. Tamten kataklizm… …   Słownik frazeologiczny

  • obracać się — 1. Coś obróciło się (obraca się) przeciwko komuś «coś świadczy przeciwko komuś lub jest w kogoś wymierzone»: Ale terror, niezależnie od tego, jak wiele zadaje ran, na dłuższą metę obraca się przeciwko tym, którzy go stosują (...). Więź 10/1991. 2 …   Słownik frazeologiczny

  • obrócić — → obracać …   Słownik języka polskiego

  • kantować — ndk IV, kantowaćtuję, kantowaćtujesz, kantowaćtuj, kantowaćował, kantowaćowany 1. «nadawać czemuś kant, krawędź; zginać, załamywać tak, aby tworzył się kant» Kantować drzewo, blachę. 2. pot. «oszukiwać» 3. techn. «obracać, odwracać na inny bok,… …   Słownik języka polskiego

  • kręcić — ndk VIa, kręcićcę, kręcićcisz, kręć, kręcićcił, kręcićcony, kręcićceni 1. «nadawać czemuś ruch obrotowy, obracać w koło, wprawiać w wirowanie; poruszać czymś we wszystkie strony» Kręcić korbą (patefonu). Kręcić gałkami radia. Kręcić młynka… …   Słownik języka polskiego

  • mleć — ndk XI, mielę, mielesz, miel, mełł, mełła, mełli, mielony «kruszyć, rozdrabniać, rozcierać coś na drobne cząsteczki (na proszek, na miazgę), posługując się odpowiednimi przyrządami i urządzeniami mechanicznymi; przerabiać zboże na mąkę, kaszę»… …   Słownik języka polskiego

  • wywijać — ndk I, wywijaćam, wywijaćasz, wywijaćają, wywijaćaj, wywijaćał, wywijaćany wywinąć dk Vb, wywijaćnę, wywijaćniesz, wywijaćwiń, wywijaćnął, wywijaćnęła, wywijaćnęli, wywijaćnięty, wywijaćnąwszy 1. «odwijając coś wykładać na wierzch, na zewnątrz»… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”